Onzekere pensioenverplichtingen kunnen worden gemodelleerd en gewaardeerd als derivaten, stelt financieel wiskundige Hans Schumacher voor. ‘Dat is objectief en transparant.’
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
1 reactie
Het behandelen van risicodragende pensioenverplichtingen als een derivaat is precies wat DNB al jaren doet;.
Zie de reactie van DNB op een vraag mijnerzijds inzake het gebruik van het Black-Scholes-Merton model (B-S-M model), hieronder.
Hartelijk dank voor uw reactie over de berekening van de rentetermijnstructuur (RTS) voor pensioenfondsen. Het uitgangspunt van de UFR (ultimate forward rate) /RTS is de risicovrije rente. Black- Scholes is inderdaad een model om opties te prijzen, maar heeft geen relatie met UFR/RTS. WEL IS HET ZO DAT DE RISICOVRIJE RENTE DE BASIS IS VOOR RISICONEUTRAAL WAARDEREN EN BLACK- SCHOLES IS DE FORMULE VOOR DE RISICO NEUTRALE WAARDERING VAN EEN OPTIE.
Met vriendelijke groet,
Sven Bijsterbosch
De Nederlandsche Bank N.V.
Afdeling Communicatie
Ontkennen had geen zin, want minister Koolmees heeft dit in de beantwoording van Kamervragen van Martin van Rooijen openlijk toegegeven.
DNB ziet pensioenverplichtingen als een financieel product die je vrij kunt verhandelen. Dat dit een fundamentele denkfout is, is inmiddels wel bekend. Er bestaat simpelweg geen markt waarop gehandeld wordt in pensioenverplichtingen
In 2015 zijn de resultaten van onderzoek naar het B-S-M model gepubliceerd onder de titel “THE MIDAS FORMULA”. Deze studie is met de onderwijsprijs bekroond door de KNAW.
Ik citeer hier één van de conclusies:
“EEN ANDERE IN ESSENTIE NIET TE BEPALEN PARAMETER IS DE RISICOVRIJE RENTE. In de wetenschappelijke literatuur wordt hier duidelijk minder aandacht aan gegeven dan aan de volatiliteit. De rente heeft misschien wel een kleinere impact op de optieprijs dan de volatiliteit, maar de rente speelt wel mee. Een te hoge rente betekent een te hoge call- en te lage putprijs, een te lage rente betekent een te lage call- en te hoge putprijs. Een hoge rentestand drijft immers de aandelenprijzen op (zie hoofdstuk Aandelen II, de rente is de drift). Het is eigenlijk aan de investeerder om te bepalen welke constante rente hij gebruikt (gebruiken we bijvoorbeeld de rente op een US Treasury bond of de rente bij de bank?).
Feit is, dat de rente niet constant is. Er zijn daarom ook modellen die de rente beschouwen als een stochastisch proces. Voor de volatiliteit zijn er overigens ook stochastische modellen.”
Op Wikipedia kunt u o.a. het volgende lezen:
LTCM EN DE KREDIETCRISIS
Long Term Capital management was een hedgefonds, in 1994 opgericht en dat failliet ging in 1998, ondanks het feit dat verschillende Nobelprijswinnaars – Myron Scholes en Robert C. Merton – aan het roer stonden.
HET MODEL HEEFT VOOR DE NODIGE PROBLEMEN GEZORGD BIJ LTCM (SIC!) EN DE OP BLACK-SCHOLES GEBASEERDE DERIVATEN HEBBEN VOOR DE BIJNA-INEENSTORTING VAN DE BANKEN GEZORGD.
Vreemd, dat DNB zich desondanks inlaat met types als Black, Scholes en Merton, ook al zijn zij (op Black na, want die was inmiddels overleden) Nobelprijswinnaars.
Bijzonder dat DNB iets kan – het bepalen van de risicovrije rente – waarvan uit onderzoek blijkt dat het nu juist NIET kan.
Bijzonder ook, dat de heer Schumacher een pleidooi voert voor de toepassing van juist dit model.