Kabinet: pensioenfondsen mogen geen netto spaarregeling aanbieden — artikel bevat een betaalmuur

Vraag over gelijk speelveld blijft onbeantwoord

Werknemers die voor hun inkomen boven honderdduizend euro vrijwillig netto gaan sparen voor pensioen kunnen daarvoor niet terecht bij een pensioenfonds. Dat antwoordt staatssecretaris Eric Wiebes, op de ministerie van Financiën de opvolger van de afgetreden staatssecretaris Frans Weekers, op vragen uit de Tweede Kamer.

Ook buitenlandse pensioenfondsen mogen geen netto spaarregeling aanbieden. Volgens Wiebes is dit logisch omdat een nettolijfrente ‘geen pensioen is in de zin van de Pensioenwet’.

Toegelaten aanbieders zijn verzekeraars, banken en beleggingsinstellingen. Ook buitenlandse, op voorwaarde dat zij voldoen aan een nader vast te stellen inlichtingenplicht. Volgens het kabinet is er daarom geen sprake van inbreuk op Europees recht.

GroenLinks vraagt zich af of er nog wel sprake is van een gelijk speelveld, nu verzekeraars wél en pensioenfondsen géén regeling mogen aanbieden. Die vraag laat het kabinet onbeantwoord.

Deelnemers maken de keuze voor deelname vrijwillig en bovendien individueel, al staat het hen vrij om te kijken of er collectief inkoopvoordeel te halen valt, zoals bijvoorbeeld gebeurt bij zorgverzekeringen, schrijft Wiebes. Verder mogen werkgevers geen onderscheid maken tussen werknemers die wel en niet meedoen aan een netto spaarregeling.

“Om die reden is geregeld dat een regeling alleen kwalificeert als een werkgever die participerende werknemers een bijdrage geeft, ook de niet-participerende werknemers die overigens vergelijkbaar zijn eenzelfde bijdrage geeft. Hiermee wordt bewerkstelligd dat de keuze van werknemers om deel te nemen niet wordt beïnvloed door de bijdrage van de werkgever.”

De netto spaarregeling sluit naadloos aan bij de derde pijler. De staatssecretaris wil daarom niet de aanbeveling overnemen van de Pensioenfederatie, het Verbond van Verzekeraars en vakcentrales FNV, CNV en MHP om de regeling ook in de tweede pijler te kunnen uitvoeren.

Ander argument om geen pensioenfondsen toe te laten is dat er geen goede scheiding mogelijk is tussen pensioenvermogen dat valt onder de omkeerregel en vermogen waaruit onbelaste netto-uitkeringen worden gedaan. Wiebes haalt aan dat toezichthouders DNB en AFM daar op wezen bij het eerdere wetsvoorstel voor een pensioenaanvullingsregeling.

“Zonder deze scheiding bestaat een fiscaal systeemrisico waarbij bruto-inleg (in)direct wordt gebruikt voor netto-uitkeringen waarover geen belasting is geheven.”

Het kabinet denkt dat ongeveer de helft van de mensen die meer verdienen dan honderdduizend euro meedoen met de spaarregeling. Althans, dat was het uitgangspunt bij de berekening van het budgettaire effect. Dat neemt geleidelijk toe: van naar verwachting 17 miljoen euro in 2017 naar 145 miljoen euro op lange termijn.