De veelgebruikte maatstaf voor een goed pensioen, 70% van het laatstverdiende loon, zet mensen op het verkeerde been. Het percentage zegt weinig over de levensstandaard na pensionering.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
2 reacties
Veel huishoudens baseren zich op een daling van uitgaven naarmate de leeftijd vordert: geen uitgaven meer aan kinderen, afgeloste hypotheken waardoor woonlasten dalen, etc. Tegenover uitgaven hoort een dekking te staan (inkomen). Natuurlijk zijn niet alle huishoudens over een kam te scheren. Pensioen (de combi van AOW, opgebouwd pensioen bij je werkgever(s) en evenuele andere inkomsten) moet idealiter zo hoog mogelijk zijn, want je wilt niet alleen kijken naar de dekking van noodzakelijke kosten, maar je wilt ook nog fijn kunnen leven. Als je budgetteert, kijk je naar inkomsten én uitgaven. Het zou voor de hand liggen om een combinatie te maken van beiden.
Mw. MacDonald heeft helemaal gelijk, zolang ze het heeft over individuen en hun financiële adviseurs. Die kunnen zich beter richten op de individuele omstandigheden, waaronder bijvoorbeeld het aantal kinderen en inkomen uit vermogen. Pensioenfondsen kunnen dat niet. Ze kunnen niet meer pensioen toekennen omdat een individu niet heeft gespaard of veel kinderen heeft. Het zou een nieuw element van solidariteit zijn dat individuele keuzes collectief beloont of bestraft.