Naast te weinig sparen is extreem oud worden, zonder het risico daarvan financieel af te dekken, het grootste pensioenprobleem onder ouderen. Lang-leven-annuïteiten zijn de oplossing, betoogt Theo Kocken.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
2 reacties
Aardig idee, maar niet werkbaar mijns inziens. Het lijkt mij daarom beter om dan de AOW vanaf 85 jaar (dus na de statische levensduur vanaf pensioendatum) te verhogen tot een juist en gewenst niveau (wat dat ook is). Overigens heeft het SCP (David Hollanders) al eens onderzocht en geconcludeerd dat de AOW voldoende is om van te leven…. Zeker op die leeftijd verkopen mensen hun huis, kunnen ze overig vermogen aanwenden en neemt de levensbehoefte (fors) af.
Voordat we echter ‘deze kunstgrepen’ gaan uitvoeren denk ik dat een algehele pensioenplicht een betere oplossing is. 50% van het pensioen mag dan tijdens de opbouwfase en/of vanaf pensioendatum als lumpsum en/of tijdelijke (b.v. 10 jaar) uitkering gebruikt, de rest moet levenslang aangewend. Als die levenslange uitkering dan ook nog geindexeerd wordt dan is het langleven-issue opgelost.
PS @Theo: je praat ‘nog’ over 60/65 jaar, maar zullen we vanaf nu gewoon over de echte pensioenleeftijd van 68 jaar praten?
Waar ik het qua structuur wel eens bn met de strekking van dit artikel, heeft deze oplossing in het huidige renteklimaat het nadeel dat je erg weinig pensioen krijgt per euro kapitaal omdat de tegenpartij bij een garantie slechts in risicovrije beleggingen kan gaan die geen rendement opleveren. Mijn voorkeur om het terecht gesignaleerde probleem op te lossen zou eerder liggen in de manier waarop we in Nederland de 2e pijler hebben ingericht. Middels de wet verbeterde premieregeling kan het opgebouwde kapitaal worden belegd tegen een redelijk rendement waarbij een redelijk risico wordt gelopen. Door ieder jaar middels een annuitaire berekening te bepalen welke uitkering er in dat jaar te doen en het risico op lang leven te delen met anderen middels de genoemde sterftewinst, is het risico op leeg raken van de pot afgewend terwijl er nog wel enig rendement kan worden gemaakt. Mits de deelnemer bereid en in staat is het beleggingsrisico te dragen kan hiermee hetzelfde probleem worden ondervangen zonder de uitkering te sterk te laten afnemen.