Een rekenrente met opslag, die uitgaat van het verwachte rendement dat fondsen gebruiken voor de premiestelling, is beter te verdedigen dan de huidige rekenrente en nog altijd prudent. Dekkingsgraden kunnen dan 10%-punt tot 20%-punt omhoog.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
6 reacties
Na een recent artikel over het afschaffen van de doorsneesystematiek: zo unfair voor de jongeren, eindelijk eens een bericht over de navrante nadelen van de lage rekenrente en andere zaken voor de ouderen.
Vraag is wel waarom de hierin belichte aspecten zo lang niet aan bod zijn gekomen in de pers.
Nu de politiek nog overtuigen !
Als je het discontinuïteitsrisico wegredeneert is elke rekenrente mogelijk. Juist omdat een pensioenfonds op een zodanig financieel dieptepunt kan komen dat nieuwe generaties willen afhaken is een disciplinerende werking van waarderingsregels noodzakelijk. Omdat de toekomstige generaties niet aan tafel zitten, hebben bestaande stakeholders een sterke prikkel om risico’s naar de toekomst af te wentelen, hetgeen in de jaren voor de kredietcrisis ook is gebeurd door een combinatie van een te royaal indexatiebeleid, een lagere dan kostendekkende premie en teveel beleggingsrisico. Waarderingsregels afhankelijk laten zijn van politici of door politici benoemde commissies van ‘wijze mensen’ levert geen financiële discipline maar een voortdurend maatschappelijk getouwtrek op. Dit rent-seeking gedrag kan het beste worden tegengegaan door heldere eigendomsrechten. Persoonlijk pensioensparen is daarom een betere weg voorwaarts dan rekenrentes omhoog schroeven.
In de oratie van Dirk Broeders uit 2017 staat het allemaal helder opgeschreven: https://cris.maastrichtuniversity.nl/portal/files/11522706/Broeders_2017_Oratie.pdf
Een te royaal indexatiebeleid!?
Er is een gemiddeld indexatieachterstand van 15%. Dat betekent dat pensioenuitkeringen gemiddeld ongeveer qua koopkracht bijna 2 maanden zijn kwijtgeraakt.
En dat de pensioenvermogens de laatste 10 jaar zijn verdubbeld komt mede omdat de pensioenuitkeringen zo fors zijn achtergebleven. Dus naar de toekomst afwentelen, beste mijnheer Siegelaer, is helemaal niet aan de orde. Integendeel, de huidige gepensioneerden ” spekken” de pensioenpotten voor de toekomstige pensioendeelnemers, niet omgedraaid!
@Huub Esten: leest u mijn reactie nog eens nauwkeurig; ik schreef over een te royaal indexatiebeleid “in de jaren voor de kredietcrisis.”
Hoe kan het toch heer Siegelaar dat u zo’n verkeerd beeld heeft van de reserves, toekomstbestendigheid en risico’s van de pensioenfondsen? U spreekt over “te royaal indexatiebeleid, een lagere dan kostendekkende premie en teveel beleggingsrisico” in de jaren voor de kredietcrisis. Hoe kan het dan dat juist in de laatste jaren is besloten tot nog lagere premies, en hoe kan het dan dat ondanks de kredietcrisis het vermogen van de pensioenfondsen in tien jaar tijd is verdubbeld?
En inderdaad u heeft het over de jaren voor de kredietcrisis maar u gebruikt de beschreven maatregelen om aan te geven dat een “disciplinerende werking van waarderingsregels noodzakelijk is” ook in deze tijd en om discussies daarover te vermijden het beter is om over te stappen op “persoonlijk pensioensparen”.
Verzekeringsmaatschappijen zullen u dankbaar zijn voor dit (weliswaar niet onderbouwde) pleidooi, pensioenspaarders beslist niet want die zullen bedrogen uitkomen met meer onzekerheid of wellicht toch iets meer zekerheid nl. een slechter pensioen!