Of er nou een SER-akkoord komt of niet, het pensioenstelsel moet en zal op de schop, zegt voorman Martin Pikaart van vakbond AVV. ‘De huidige generatie ouderen heeft al enorm veel geluk gehad. Laten we die niet nog meer geluk geven.’
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
3 reacties
Iedere keer weer de ‘doorsneesystematiek’. Het lijkt een hype te worden. Het probleem van de pensioenfondsen. De oudere actieve deelnemer nu, is toch ook jong geweest en heeft toen in verhouding ook meer premie betaald.
Is het werkelijk zo dat alle jongeren, die dus nu teveel betalen, allemaal hun baan opzeggen, ZZP-er worden en/ of niet meer aangesloten is bij een pensioenfonds, hetzij een ander pensioenfonds dan waar ze zijn begonnen.
Waarom altijd het benoemen van die jongeren, als je spreekt over eerlijkheid. Wat denk je van man/ vrouw verhouding, laag opgeleid/ hoog opgeleid. Ja, dat is nu eenmaal solidariteit en collectiviteit. Of is Nederland geen samenleving meer, waar dit aan de basis staat van vele regelingen.
Het verdienmodel voor AVV is om met werkgevers CAO’s af te sluiten, waarbij de loonkosten lager liggen dan wanneer de CAO met FNV of CNV wordt afgesloten.
Het uit te betalen pensioen bestaat uit premies en rendementen. Het ABP heeft ook sinds 2003 goede rendementen behaald. Dat de premies te laag zijn betekent dat werknemers als Pikaart, toen hij nog in loondienst bij de overheid werkte, méér aanspraken kreeg dan waar hij op basis van zijn pensioenpremie recht had.
Kapitaaldekking is kapitaaldekking en doorslaggevend bij kapitaaldekking zijn de rendementen. Die veranderen heus niet bij de invoering van individuele potjes, in tegendeel bij het systeem van life cycles (individuele potjes) dalen de rendementen.
Pikaart negeert het volgende: DE REKENRENTE VOOR DE BEREKENING VAN DE PENSIOENPREMIES LIGT NOG ALTIJD CIRCA 1,5% HOGER DAN DE REKENRENTE VOOR DE WAARDERING VAN DE PENSIOENVERPLICHTINGEN (VPV), TERWIJL ER SPRAKE IS VAN DE UITVOERING VAN DEZELFDE PENSIOENCONTRACTEN.
DEZE WETTELIJKE TOEGESTANE ONEVENWICHTIGHEID LEIDT TOT NIET-KOSTENDEKKENDE PREMIES (EN DUS LAGERE OPBOUW VAN PENSIOENEN DOOR DE WERKENDEN) EN HET TOT GROTESKE PROPORTIES OPBLAZEN VAN DE VERPLICHTINGEN.
Het ABP kan een wereld winnen door transparante informatie te verstrekken aan de crediteuren (want de pensioenaanspraken zijn vermogensrechten van de deelnemers, waardoor zij zijn aan te merken als CREDITEUR IN PLAATS VAN KLANT). Maar om onopgehelderde redenen vraagt Pikaart dáár niet om.
Waarom krijgt deze man hier een platform. Zijn zogenaamde vakbond is een aanfluiting en dat geldt ook voor zijn argumentatie.
De huidige gepensioneerden hebben het geluk dat ze volstrekt onnodig, naar mijn oordeel, tussen de 15 en 20 procent koopkracht mochten inleveren terwijl tegelijkertijd fiscale voordelen rap werden teruggedraaid.
Het gemiddeld pensioen bij het ABP is ongeveer 700 Euro en bij Zorg en Welzijn 500 Euro beiden uiteraard op de AOW.
Het door Pikaart veronderstelde geluk is van ernstig negatieve aard.
Daarnaast beginnen de pensioenopbouwers die inderdaad zoals de vorige commentaargevers aangeeft structureel te weinig premie betalen ook nog inleveren op de waardevastheid van hun pensioen.
En de verdubbelde pensioenvermogens zouden dan niet voldoende zekerheid bieden?
Daar klopt niets van en dat weet iedereen die er verstand van heeft.
Dat kan alleen maar leiden tot de conclusie dat er dus dubbele of meervoudige agenda’s zijn.
De overheid speelt hier m.i. een uiterst dubieuze rol.