Heijmans moet een schadevergoeding betalen aan twee oud-werknemers. Dat het bouwbedrijf per 1 januari 2022 besloot te stoppen met het indexeren van hun pensioenen, is ‘in strijd met het nawerkend goed werkgeverschap’.
Dat blijkt uit een recent vonnis van de rechtbank Oost-Brabant. Beide partijen gaan tegen de uitspraak in hoger beroep.
De zaak was aangespannen door de twee voormalige werknemers, die na de overname van branchegenoot IBC in 2002 bij Heijmans terechtkwamen. IBC had destijds een eigen pensioenfonds, dat was vrijgesteld van deelneming in BpfBouw en de pensioenen had herverzekerd bij Nationale-Nederlanden (NN).
Omdat deze pensioenregeling volgens Heijmans op bepaalde onderdelen gunstiger uitpakte voor de medewerkers – zo kwam de volledige pensioenopbouw over het hele salaris voor indexatie in aanmerking – besloot het beursgenoteerde bouwbedrijf de IBC-medewerkers niet onder te brengen in de eigen pensioenregeling. Die was eveneens vrijgesteld van deelneming in BpfBouw.
Voor IBC-medewerkers die vóór 4 april 2001 in dienst waren gekomen en dat per 1 januari 2011 nog steeds waren, heeft Heijmans de herverzekeringsovereenkomst met NN in 2011 omgezet in een rechtstreeks verzekerde regeling. Pensioenfonds IBC werd geliquideerd, maar de pensioenregeling veranderde inhoudelijk niet en bleef gelijkwaardig aan die van BpfBouw.
Harmoniseren
Omdat Heijmans de pensioenregeling voor alle medewerkers onder de cao Bouw & Infra wilde harmoniseren, zijn zij per 1 januari 2014 uiteindelijk toch gaan deelnemen in BpfBouw. De vrijstelling werd met ingang van 31 december 2013 ingetrokken, de pensioenaanspraken van de oud-werknemers van IBC bleven premievrij achter bij NN.
Hun indexatie was voortaan afhankelijk van de beschikbare middelen in een indexatiedepot. Over de jaren 2014 tot en met 2021 was voldoende geld beschikbaar om de pensioenen (ongeveer) in lijn met die van BpfBouw te kunnen verhogen. Maar toen het potje begin 2022 leeg was, na een laatste indexatie van 0,81%, betekende dat het einde van de voorwaardelijke indexatieregeling. En van het uitzicht op indexatie voor (onder anderen) de twee oud-werknemers.
Actuarieel en financieel gelijkwaardig
Zij eisten daarom een verklaring voor recht dat de bij NN ondergebrachte pensioenregeling van Heijmans te allen tijde – dus ook na de beëindiging van de vrijstelling per 1 januari 2014 – actuarieel en financieel gelijkwaardig dient te zijn aan de pensioenregeling van BpfBouw, dat de regeling dit door het beëindigen van de indexatieregeling niet meer was, en dat het nalaten van Heijmans verdere indexaties te financieren onrechtmatig en/of in strijd is met het nawerkend goed werkgeverschap.
In financiële termen kwam hun eis erop neer binnen één maand een extra indexatie van 0,95% per 1 januari 2022, 0,79% per 1 juli 2022, 14,5% per 1 januari 2023 en 0,75% per 1 januari 2025 toe te kennen op hun bij NN ondergebrachte pensioenaanspraken – plus de wettelijke rente. Voor de toekomst zou het meer dan honderd jaar oude bouwbedrijf de voor verdere indexaties verschuldigde koopsommen ‘tijdig en correct’ aan de verzekeraar moeten overmaken.
Om hoeveel geld het precies gaat, kan raadsman Anton Broos (FNV Advocaten) van de twee oud-medewerkers niet zeggen. ‘Maar aangezien beiden het leeuwendeel van hun pensioenaanspraken bij NN hebben opgebouwd, gaat het om zeer substantiële bedragen.’
Wegsmelten
De kantonrechter volgt deze redenatie ten dele: ‘Het leeuwendeel van hun pensioenaanspraken is opgebouwd onder de NN-Pensioenregeling en kort nadat zij met pensioen zijn gegaan (juist in een tijd dat de inflatie hoog was) is [Heijmans] gestopt met het indexeren van hun pensioenaanspraken. De pensioenaanspraken van eisers zullen, zeker in een tijd van hoge inflatie, zonder indexatie snel wegsmelten’, aldus de kantonrechter, die in zijn vonnis evenwel tot de conclusie komt dat uitsluitend het beroep op nawerkend goed werkgeverschap slaagt.
‘Gelet op deze omstandigheden is de zeer beperkte toekenning van indexatie per 1 januari 2022 en/of de melding dat er in de toekomst niet meer zal worden geïndexeerd in strijd met het nawerkend goed werkgeverschap.’ Volgens de kantonrechter is harmonisatie ‘een begrijpelijk belang’ voor Heijmans, maar had het bedrijf zich daarbij ‘kunnen en moeten realiseren dat dit nadelig zou kunnen uitpakken voor gewezen deelnemers en gepensioneerden met een (premievrije) NN-Pensioenregeling’.
Verder staat het per 1 januari 2022 stoppen met de toeslagregeling ‘zonder passende voorzieningen te treffen voor inactieven/pensioengerechtigden, op gespannen voet met de inspanningsverplichting’ van Heijmans, aldus de kantonrechter, die ook in zijn overwegingen meenam dat het bedrijfseconomisch goed gaat met het bouwbedrijf, dat in 2022 en 2023 een nettoresultaat behaalde van €60 mln en in 2024 zelfs €90 mln. Hij bepaalde dat de omvang van de schadevergoeding in een aparte schadestaatprocedure moet worden vastgesteld.
Hoger beroep
Dat de gevorderde verklaringen voor recht blijkens het vonnis ‘niet toewijsbaar zijn’, is een tegenvaller voor de twee gepensioneerden en hun advocaat. ‘Wij menen dat Heijmans op grond van het voorschrift van gelijkwaardigheid de indexatie van BpfBouw had moeten volgen. Dan is er geen verlies van indexatieperspectief en geen schade.’ Daarom, en omdat hij – zolang hierover geen definitief rechterlijk oordeel bestaat – er niet voor voelt ‘in een schadestaatprocedure te gaan steggelen over de hoogte van de schadevergoeding’ , is Broos tegen de uitspraak in hoger beroep gegaan.
Namens Heijmans laat advocaat Jaap van Slooten (Stibbe) weten dat het bouwbedrijf eveneens in hoger beroep gaat tegen de uitspraak, en ‘hangende het hoger beroep geen inhoudelijke uitspraken over de zaak te doen aan de pers’.
U moet ingelogd zijn en een geldig abonnement hebben om een reactie te plaatsen.