Hogere pensioenrente in België is apekool
Het besluit van een aantal Nederlandse pensioenfondsen om naar België te verhuizen werd met een paar fantastische drogredenen onderbouwd. De stap zou om twee redenen aantrekkelijk zijn. In de eerste plaats zouden de Belgen het toestaan om met een hogere rekenrente te werken. Dat maakt de pensioenvoorzieningen, althans op papier, lager. In de tweede plaats zouden in België de regels op het vlak van governance minder zwaar drukken. Dat verlaagt volgens de fondsen ook de kosten en het maakt het besturen van een fonds minder ingewikkeld.
Over de hogere rekenrente kan ik kort zijn: het is apekool. Werken met een hogere discontovoet maakt het fonds niet rijker. Alleen domme mensen of vakbonden pleiten daarvoor, in het belang van de ouderen. Die graaien de pensioenpotten leeg op kosten van de jongeren. Het argument van de eenvoudige governance neem ik wél serieus. Als ik tijdens een college uitleg hoe een pensioenfonds wordt bestuurd, kijken mijn studenten mij na een kwartier met glazige ogen aan. Het erge is dat zelfs al worden de nieuwe governanceregels ingevoerd, de deelnemers nog steeds weinig effectieve invloed hebben. Het besturen van pensioenfondsen wordt nog eens extra ingewikkeld door het optreden van overijverige DNB-beambten die zich werkelijk met elk detail bemoeien.
Wat mij in deze discussie verbaast, is dat de rol van de pensioenfondsbestuurders onderbelicht blijft. Het bestuur heeft de eervolle taak de belangen van de deelnemers op een evenwichtige wijze te behartigen. Niet voor niets hebben we in Nederland een verplicht pensioensysteem. Als je de pensioenopbouw aan de werknemers zelf zou overlaten, dan zouden ze het niet doen of er een potje van maken. Om nog maar te zwijgen over de kosten en de onmogelijkheid om zelf bepaalde risico’s efficiënt af te dekken. Daarom is paternalisme in dit geval een goede oplossing.
Het besturen van een pensioenfonds is een complexe taak. Als bestuurder draag je de verantwoordelijkheid voor het zorgvuldig beheren van het toekomstig inkomen van de rechthebbenden. Juist omdat de deelnemers niet zelf bij machte zijn het fonds te beheren, drukt die verantwoordelijkheid extra zwaar. Een pensioenfondsbestuur dat bereid is de regeling zogenaamd goedkoper en efficiënter uit te voeren, neemt die verantwoordelijkheid niet serieus. Als DNB eens echt haar tanden wil laten zien, moet ze bij deze fondsen ingrijpen. De discussie over het verplaatsen van pensioenfondsen legt de zwakte van Europa bloot. Kennelijk is het mogelijk om binnen de EU toezichtsarbitrage te plegen. Deze hele discussie hadden we kunnen voorkomen door binnen Europa voor een gelijkwaardig speelveld te zorgen. Nu dat niet zo is, kunnen de Kabouter Plop-bestuurders hun domme spelletjes blijven spelen.
U moet ingelogd zijn en een geldig abonnement hebben om een reactie te plaatsen.