Deelnemers moeten in de toekomst een pensioenopgave krijgen waar ze rechtszekerheid aan kunnen ontlenen, zodat uitvoerders geen bedragen kunnen terugvorderen, zoals ABP gaat doen bij zevenhonderd gepensioneerden.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
2 reacties
Nu wordt wederom “de gewone mens” de dupe van een fout die door een organisatie gemaakt wordt.
De organisatie zegt : voortaan doen we het beter. En daarmee is de kous af.
In dit geval lijkt het mij logischer dat ABP en Sociale Verzekeringsbank dit onderling oplossen.
En natuurlijk is het logisch dat als mensen absurd hoge bedragen uitgekeerd krijgen dat er een correctie plaats vindt.
Dus ABP let voortaan op en neem je maatschappelijke verantwoordelijkheid, dus niet alleen met verhalen over maatschappelijk verantwoord beleggen.
Zo’n besluit begint met een zorgvuldige interne afweging door het bestuur en eventuele interne governance analyse. Maar dan nog zouden getroffen gerechtigden misschien inderdaad een wettelijke vorm van rechtsbescherming moeten krijgen, in plaats van hen te dwingen kosten te maken en een onzekere gang naar de rechter te maken om zich individueel tegen korting of terugbetaling of een lager dan verwachte uitkering te verweren. Maar omkering van de bewijslast (dat aan de gerechtigden een verwijt treft) lijkt mij wel ver gaan. Wellicht zouden fondsen voor een terugvordering als eerste de ombudsman pensioenen moeten vragen om een oordeel. Een oplossing kan ook zijn pensioenfondsen te dwingen om eerst bij de rechter een verklaring voor recht te vragen of terugvordering gerechtvaardigd is gegeven het individuele belang van de getroffen deelnemer tegenover het belang van alle andere deelnemers (die werden benadeeld). Ook denk ik dat er onderscheid moet worden gemaakt tussen terugvordering van te veel betaalde bedragen wegens een fout van het fonds, een derde of de gerechtigde zelf (verkeerde informatie) en opgewekt vertrouwen bij een lagere uitkering dan in het vooruitzicht gesteld.