Het huidige stelsel leidt tot belangentegenstellingen tussen deelnemers. Aanpassing is nodig. Persoonlijke pensioenen met risicodeling maken het collectieve stelsel weer toekomstbestendig, menen Lans Bovenberg en Theo Nijman.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
3 reacties
Er zijn inderdaad aanpassingen nodig. Maar of individuele potjes werken? Als de rente stijgt, krijgt een deelnemer dan de boodschap “de waarde van uw potje is gedaald, maar u kunt er nog wel hetzelfde (of zelfs een hoger) pensioen voor krijgen”. Dat lijkt me niet bepaald een versterking van het vertrouwen in de pensioensector…
Misschien moeten we nog nauwkeuriger naar de knelpunten kijken en in werken aan kleine aanpassingen.
De heren Bovenberg en Nijman uiten beweringen die onjuist zijn en tendencieus.
Blijkens de Pensioenwet (Pw) is er helemaal geen sprake van “levenslang gegarandeerde pensioenen”. Lees artikel 7 Pw erop na:
Artikel 7
1. In de statuten en reglementen van een pensioenfonds en van een spaarfonds worden bepalingen opgenomen betreffende:
(….)
i. de wijziging van de statuten en reglementen, met name ook wat betreft wijziging van de rechten en verplichtingen van de deelnemers, gewezen deelnemers en overige belanghebbenden in gevallen, waarin de financiële toestand van het fonds daartoe aanleiding geeft;
Het opvoeren van de huizenbezitter versus de huurder is zeer gezocht en vervuilt het debat over de kwestie waarover het werkelijk behoort te gaan.
Voor de argeloze lezer is het goed te weten dat Netspar niet zo’n onafhankelijke onderzoeksinstelling is als het ons wil doen geloven. Onderzoek, dat niet direct samenhangt met het universitair onderwijs- en onderzoeksprogramma, gefinancierd door het Ministerie van O&W, wordt gewoonlijk betaald uit de de zgn. 3e geldstroom.
3e geldstroom onderzoek wordt gefinancierd/gesponsord door het bedrijfsleven. Daar is op zich niks mis mee, behalve als onderzoek het zakelijke belang van een onderneming of een bedrijfssector dient en waarmee die onderneming of sector invloed uitoefent op – bijvoorbeeld – politieke besluitvorming. De belanghebbende onderneming of sector kan dan wapperen met de resultaten van “onafhankleijk wetenschappelijk” onderzoek. De farmaceutische sector bijvoorbeeld is hierom wereldwijd berucht.
In geval van Netspar is het interessant te weten dat de belangrijkste 3e geldstroomfinanciers deel uitmaken van de financiële sector, in casu: de verzekeraars; http://www.netspar.nl/netwerk/partners/
Het hoeft dan ook geen verbazing te wekken dat het duo Bovenberg/Nijman pleit voor afschaffing van de doorsneesystematiek.
Met de uitkeringsovereenkomst is de doorsneepremie-systematiek de basis van het huidige, op collectieve risicodeling gebaseerde pensioenstelsel. Een stelsel dat zeer succesvol is en dat zonder winstoogmerk wordt uitgevoerd door de pensioenfondsen.
M.a.w.: afschaffing van de doorsneepremie betekent het einde van het huidige pensioenstelsel.
Wat stelt Netspar daarvoor in de plaats? Een persoonlijk pensioen met risicodeling!
Dit, heren Bovenberg&Nijman, hebben we al! Dat is namelijk het HUIDIGE, WERELDWIJD GEROEMDE NEDERLANDSE PENSIOENSTELSEL.
In het jaarlijkse Uniform Pensioen Overzicht kan de deelnemer exact de hoogte van de reeds bereikte pensioenopbouw zien, zijnde zijn persoonlijke eigendom, evenals de te bereiken pensioenuitkering bij pensionering, al kan de deelnemer er tussentijds niet over beschikken.
Uw oproep aan ‘de politiek’ kan nauwelijks anders bestempeld worden dan een boodschap namens de lobby van verzekeraars.
Eerder deze week heeft de heer Weurding – directeur van het Verbond van Verzekeraars – een gelijkluidend pleidooi gehouden.
Dat u, heren wetenschappers, thans hetzelde geluid laat horen als de driecteur van het Verbond van Verzkeraars, zegt veel over uw rol in dezen en over de financiële positie van uw financiers, de verzekeraars.
Gezien hun bedroevend zwakke financiële positie (er worden vrijwel geen ‘leven’-producten meer verkocht als gevolg van het schandaal rond de woekerpolissen, en de ‘schade’-poot is altijd een zwakke loot aan de verzekeringstak) willen verzekeraars dolgraag een flinke kluif uit de jaarlijkse stroom pensioenpremies (ca. €30 mrd!) proberen te krijgen.
Dan nog dit teraanvulling:
naast art 7 Pw kennen we ook nog art. 134 PW: Korting pensioenaanspraken en pensioenrechten door pensioenfonds.
1. Een pensioenfonds kan verworven pensioenaanspraken en pensioenrechten uitsluitend verminderen indien:
a. de technische voorzieningen en het minimaal vereist eigen vermogen niet meer volledig door waarden zijn gedekt;
b. het pensioenfonds niet in staat is binnen een redelijke termijn de technische voorzieningen en het minimaal vereist eigen vermogen door waarden te dekken zonder dat de belangen van deelnemers, gewezen deelnemers, pensioengerechtigden, andere aanspraakgerechtigden of de werkgever onevenredig worden geschaad; en
c. alle overige beschikbare sturingsmiddelen, met uitzondering van het beleggingsbeleid, zijn ingezet zoals uitgewerkt in het kortetermijnherstelplan, bedoeld in artikel 140.
2. Een pensioenfonds informeert de deelnemers, gewezen deelnemers, pensioengerechtigden en de werkgever schriftelijk over het besluit tot vermindering van pensioenaanspraken en pensioenrechten.
3. De vermindering, bedoeld in het eerste lid, kan op zijn vroegst een maand nadat de deelnemers, gewezen deelnemers, pensioengerechtigden, werkgever en toezichthouder hierover geïnformeerd zijn, worden gerealiseerd.
Kortom: het fabeltje van gegarandeerde pensioenen blijkt inderdaad…. een fabeltje te zijn!