Nederlandse pensioenen zijn zo goed dat de deelnemers meer oog hebben voor de mogelijke verslechtering dan de internationaal gezien riante pensioenen. Dat verklaart volgens Adri van der Wurff de huidige onvrede.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
6 reacties
Beetje paternalistisch verhaal. ‘Ze’ (experts, SER, journalisten, (jonge) werknemers), snappen het niet. Maar het is heel eenvoudig: iedereen wil gewoon weten wat van hem/haar is en wat hij daarvoor krijgt. Daar past de doorsneepremie niet – meer – bij (als jongeren het echt zouden snappen, worden ze wel ZZP-er). Wel dus een persoonlijke pensioenspaarpot, met eigen keuzes qua uitvoering (hoezo nog sectorale Bpf-en) en (veel meer) keuzevrijheid: zowel voor als na pensioendatum. Voor de ‘babyboomers’ is en blijft pensioen de heilige graal, alsof pensioen het doel in het leven is. Met alle zekerheid die ze gewend zijn. Jongeren denken echter anders. Die willen zo lang mogelijk – parttime – werken, werk dat ze kunnen en zelf willen doen. De vakbonden – en zij bepalen tot op heden de koers – willen terug naar vroegpensioen. Hoe verschillend kunnen wensen zijn. Maar de vakbonden vertegenwoordigen alleen nog de 55-plussers. Voer een pensioenplicht in en geef iedereen zijn/haar keuzevrijheid. Hoe simpel kan het zijn!
Beste Theo,
Mijn strekking is dat “We” het niet snappen: het gaat om algemene psychologische en sociologische fenomenen. De onvrede wordt oneigenlijk als argument gebruikt. Daarmee heb ik niet gezegd dat er niets aan het stelsel gedaan moet worden om het te verbeteren.
Dat iedereen wil weten waar hij of zij aan toe is klopt niet: Nederland doet via het Pensioenregister best veel om iedereen op de hoogte te stellen maar er wordt weinig gebruik van gemaakt en de Nederlanders weten relatief weinig van hun pensioenen – ondanks of dankzij het feit dat ze het beste van de wereld zijn?
Een beperkt denkraam, aangevuld met platte kretologie en simplistische voorstellen brengen de gewenste aanpassingen van het huidige pensioenstelsel niet dichterbij; sterker: zij vervuilen de discussie.
Geachte heer Gommer,
in vervolg op mijn eerder geplaatste opmerking nog even dit.
Pensioen is een arbeidsvoorwaarde en hoort bij de zorgplicht van de werkgever voor de werknemer. Helaas lijdt deze zorgplicht aan toenemende erosie, vooral bij werkgevers maar ook bij werknemers die – al dan niet gedwongen – flexwerkers of zzp’ers zijn (geworden). Het zoeken naar een oplossing voor de bescherming van de oudedagvoorziening voor juist deze groep “werk-nomaden” is één van de manco’s van het huidige stelsel. Om dan maar het op collectiviteit en solidariteit gebaseerde stelsel op te doeken is volstrekt onnodig.
Verder is het goed te weten (en te onthouden) dat de pensioenaanspraak het bezit is van een vordering in euro’s op een pensioenfonds. Bij een persoonlijke pensioenpot is dit nog steeds zo is. Ook dan is er géén sprake van eigendom van een deel van de belegde middelen; de deelnemer kan er dan ook niet vrijelijk over beschikken.. Dit laatste moet u, als pensioenadvocaat, bekend zijn.
Een correctie op voorgaande reactie.
Het zoeken naar een oplossing voor een oudedagvoorziening voor zzp’ers en flexwerkers, anders dan dat zij bij een verzekeraar hun heil zoeken, is een uitdaging en geen manco van het huidige pensioenstelsel.
De realiteit is dat pensioen pas in de belangstelling staat wanneer de pensioendatum in zicht is. Het wrange is dat bij een tegenvallend resultaat het dan veelal te laat is om er nog iets aan te doen.
Helaas zijn de meeste mensen niet geïnteresseerd in zaken op de langere termijn. Daar verandert een persoonlijk potje niets aan.
Al die verhalen over wat jongeren willen zijn ook maar heel betrekkelijk, jongeren zijn nu eenmaal in hun levensfase niet geïnteresseerd in zaken die over 40 jaar misschien spelen. Het idee dat jongeren wel geïnteresseerd zouden zijn als er meer keuzevrijheid zou zijn is wishful thinking.
Soms moet je inderdaad, in het algemeen belang, zaken over de hoofden van de individuen regelen. Met wetgeving doen we feitelijk niet anders. Zo ook met een pensioenstelsel dat voorkomt dat een grote groep mensen op het bestaansminimum terecht komt als het werkzame leven ophoudt met alle bijstandsclaims op de maatschappij tot gevolg. En ja, we moeten er voor zorgen dat nieuwe arbeidsvormen verplicht in dit systeem worden ondergebracht zodat er bovendien een eerlijker vergelijkbaarheid is in kosten tussen werknemers en loslopende arbeidskrachten, zonder de belangrijke kenmerken van het huidige stelsel los te laten.
Laten we ons niet te veel opstoken door groepen die er een kennelijk belang bij hebben om solidariteit en collectiviteit uit de maatschappij te verbannen?