Met investment- en risicomanagers versterken middelgrote pensioenfondsen hun bestuursbureau. Een belangrijke taak voor de nieuwe functionarissen: meer greep krijgen op de fiduciair beheerder.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
1 reactie
Interessant artikel, maar de vraag is of de ‘investment manager’ een gat dicht, of juist de afstand naar het bestuur vergroot.
Het bestuur moet in control zijn en beleidsbepalend verantwoordelijkheid uitoefenen en daarbij de regie voeren. Als er veel schakels tussen beleid en uitvoering zitten, zoals een fiduciair manager, een ‘investment manager’, een beleggingscommissie met externe deskundigen en ook nog een ‘schil’ van externe deskundigen rondom het pensioenbureau, om niet te spreken van de (externe) portefeuillemanagers zelf, kan men zich af vragen, wie er nou dicht op welke bal zit. Als de toegevoegde waarde van de ‘investment manager’ vooral gelegen is in het beheersen van de Nederlandse voertaal, wordt het helemaal onduidelijk welke belangen daarmee gediend worden, in elk geval niet de optimalisatie van risico, rendement en kosten.
De inrichting van (fiduciair) vermogensbeheer moet in samenhang worden beoordeeld met de keuze van het bestuursmodel van het pensioenfonds, Bijvoorbeeld een onafhankelijk of omgekeerd paritair bestuur, met professionele deskundigen, zal met kortere lijnen kunnen en willen werken. Daarbij worden kosten bespaard, transparantie van verantwoordelijkheid vergroot en is het duidelijk wie beleidsbepalend is en wie uitvoerend.