ABP en PFZW verdedigen hun hoge beleggingskosten met de forse rendementen die daarvoor terugkomen. Toch renderen deze pensioenreuzen niet beter dan fondsen met lagere kosten.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
1 reactie
Vergelijkingen van gerapporteerde rendementen zijn gevaarlijk, omdat de pensioenfondsen ook valutarisico’s afdekken. ABP dekte in 2021 bijvoorbeeld strategisch 50% van de grootste vreemde valuta’s af bij de zakelijke waarden. Het effect van valuta-afdekking wordt doorgaans apart gerapporteerd, terwijl het gekoppelde beslissingen zijn: meer in private equity of in aandelen beleggen betekent dat er meer valuta-afdekking plaatsvindt.
Bijvoorbeeld in 2021 bij ABP: gelijktijdig met het – in euro’s gerapporteerde- rendement op private equity van 45% (€ 14,1 miljard), werd op de valuta-afdekking van de totale portefeuille een verlies van € 11,4 miljard gerapporteerd. Een deel daarvan is toe te wijzen aan private equity en een deel aan aandelen.
De 45% rendement-zonder-afdekking zegt eigenlijk niets; we zouden moeten weten wat het rendement-inclusief-afdekking was. Ook het gerapporteerde rendement op aandelen van 23% zegt niets, als we niet weten wat de aan aandelen gekoppelde valuta-afdekking kostte. ABP legt in het jaarverslag over 2021 ook uit dat het negatieve effect van de valuta-afdekking betekent dat de bijbehorende beleggingen in euro’s gemeten juist een mooier rendement haalden. Dus de gerapporteerde rendementen-zonder-afdekking waren geflatteerd in 2021 (en zeggen eigenlijk niets zonder de context van de valuta-afdekking). Dit betekent dat de gerapporteerde rendementen op private equity en op aandelen niet op zichzelf gezien kunnen worden. En dus ook niet met elkaar vergeleken kunnen worden. In andere jaren zullen de effecten van de valuta-afdekking anders zijn geweest. Meerjarige analyses zijn niet te maken zonder de valuta-afdekkingen mede te beschouwen.
Een goede vergelijking neemt daarom ook mee welk deel van het valutarisico aan elke categorie dient te worden toegewezen, zelfs als de valuta-afdekking als een ‘overlay’ wordt gezien. Pas dan wordt duidelijker hoeveel private-equity-inclusief-afdekking opleverde in vergelijking tot een andere categorie-inclusief-afdekking. En dan zijn we er waarschijnlijk nog niet, omdat er ook via derivaten in aandelen belegd kan zijn binnen bijvoorbeeld mandaten voor tactische asset-allocatie, en die aandelenrendementen ook apart worden gerapporteerd.