Pensioenfonds SBZ, het vrijwillige fonds voor de financiële sector, wil een vastgesteld pensioen kunnen bieden in combinatie met het variabele pensioen bij het flexibele contract. ‘Dat pakt beter uit voor de meeste deelnemers.’
Dat zegt uitvoerend SBZ-bestuurder Edwin Schokker. ‘We willen voorkomen dat deelnemers die een vast pensioen willen, zelf op zoek moeten naar het beste aanbod. Voor een deelnemer is het moeilijk die keuze te maken.’
Het bestuur van het fonds met 45 werkgevers heeft de voorkeur voor het flexibele contract, maar is nog in afwachting van de beslissing over die keuze van de sociale partners. Met name de bonden zijn niet gecharmeerd van het flexibele contract en zien liever dat sectoren kiezen voor het solidaire contract. ‘We zijn bezig aan te tonen waarom een flexibel contract in combinatie met collectief variabel pensioen en een risicodelingsreserve voor de deelnemers in onze sector passender is en beter uitpakt dan het solidaire contract’, zegt Schokker.
‘We zeggen niet dat het flexibele contract voor alle fondsen beter is. Alleen dat het in onze sector passender is voor de deelnemers. Bovendien hebben we nu ook al een beschikbare-premieregeling.’
Het fonds worstelt, net als PGB en PNO Media, ook niet-verplichte bedrijfstakfondsen, met de Wet toekomst pensioenen. ‘Die wet is in eerste instantie geschreven voor verplichte bedrijfstakfondsen en ondernemingspensioenfondsen. Dat sluit niet altijd aan op onze situatie met veel verschillende werkgevers die vrijwillig zijn aangesloten’, aldus Schokker.
Bij het besluitvormingsproces zijn meerdere sociale partners betrokken. ‘We hebben dus te maken met verschillende wensen en ook het tempo van besluitvorming is niet overal hetzelfde. En waar voor verplichtgestelde pensioenfondsen en ondernemingspensioenfondsen waarschijnlijk één transitieplan met onderliggende berekeningen moet worden ingediend, moeten bij fondsen met vrijwillig aangesloten werkgevers meerdere transitieplannen worden ingeleverd.’
SBZ, dat €5,3 mrd beheert, heeft al een premieregeling die in de praktijk voor een groot deel vergelijkbaar is met een flexibele regeling. Uitgaande van de flexibele regeling moet het bestuur deelnemers de optie bieden om te kiezen voor een zogeheten vastgesteld pensioen. ‘Bij de flexibele premieregeling is de default dat deelnemers in de uitkeringsfase een variabel pensioen ontvangen. Wie een vast pensioen wil, moet nu nog naar een verzekeraar. Dat is lang niet altijd in het belang van de deelnemer. Bij een klein vermogen is dit bijvoorbeeld relatief duur. Verder is het lastig de verschillende aanbiedingen met elkaar te vergelijken. Ten slotte ontvangt de deelnemer wel een vast pensioen, maar geven verzekeraars standaard geen indexatie.’
Veel werkgevers vraagt een strakke planning
De deadline van 1 januari 2025 voor het transitieplan betekent dat de 45 aangesloten bedrijven en de vakbonden dan wel ondernemingsraden royaal voor die tijd een knoop moeten doorhakken over het gewenste contract. SBZ heeft het als niet-verplicht pensioenfonds wat moeilijker dan een verplicht bedrijfstakfonds dat met een paar werkgeversorganisaties en bonden te maken heeft. ‘De grootste werkgevers zijn aangesloten bij Zorgverzekeraars Nederland en hebben dezelfde cao die geldt voor de helft van de deelnemers. Verder vallen zo’n twintig werkgevers onder een andere verzekeraars-cao. Maar er zijn ook kleinere werkgevers die geen cao volgen. Die moeten in overleg met werknemers een keuze maken voor een van de contracten.’
Om vertragingen te voorkomen, heeft het fonds enkele spelregels opgesteld. Zo vraagt het fonds alle werkgevers een adviseur in de arm te nemen. Verder zijn afspraken gemaakt met Zorgverzekeraars Nederland en de bonden wanneer ze hun definitieve keuze maken. ‘Als alle partijen hun eigen tempo volgen, wordt het project onbestuurbaar en onuitvoerbaar’, aldus Schokker.
Volgens Schokker kan het fonds een collectief vast ftk-pensioen aanbieden tegen lage kosten met de kans op gedeeltelijke indexatie zoals dat nu het geval is bij de middelloonregeling. ‘Dat is mogelijk omdat we net zoals bij de middelloonregeling blijven doorbeleggen’, aldus Schokker.
Niet invaren
SBZ, met bijna 11.000 actieve deelnemers, wil dit ftk-deel ook gebruiken om werkgevers onder te brengen die niet kunnen invaren. ‘Veel van onze werkgevers hebben tot een paar jaar geleden opgebouwd in de middelloonregeling en zijn toen voor nieuwe opbouw overgestapt naar onze beschikbare-premieregeling. Sommige van deze werkgevers willen gebruikmaken van de eerbiedigende werking voor een beschikbare-premieregeling. Dat betekent dat bestaande werknemers niet overgaan naar een vlakke premie, maar dat de premie leeftijdsafhankelijk blijft. Zo voorkomen ze dat ze 45-plussers die bij voortzetting van de huidige beschikbare-premieregeling een hogere premie zouden ontvangen in plaats van de nieuwe vlakke premie, op een andere manier moeten compenseren. Werkgevers die kiezen voor de eerbiedige werking mogen opgebouwde rechten niet invaren, dus ook niet van de oude rechten in de middelloonregeling.’
Administratief en kostentechnisch is dit volgens SBZ een oplossing die voordelig is voor zowel gepensioneerden als de werknemers bij werkgevers die niet invaren. ‘Als we de niet-invaarders apart moeten onderbrengen, krijgen we drie verschillende beleggingsmixen. Dat is onnodig ingewikkeld.’
Samenvoeging van gepensioneerden die kiezen voor vast pensioen en niet-invaarders is binnen de huidige regels nog lastig. ‘Er is begrip voor dit probleem bij het ministerie van Sociale Zaken. We hopen dat ze sommige regels kunnen verduidelijken, zodat we dit kunnen uitwerken.’
U moet ingelogd zijn en een geldig abonnement hebben om een reactie te plaatsen.