ABP experimenteert met een persoonlijke pensioenpot, zodat deelnemers kunnen zien welk deel van het vermogen van hen is. Maar buffer en doorsneepremie zorgen voor complicaties, en echt persoonlijk is het potje ook nog niet.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
2 reacties
“Jonge deelnemers hebben in hun persoonlijke pensioenpot de eerste jaren minder geld dan ze aan premie hebben ingelegd. Dat komt later wel weer goed”.
Nee, dat komt alleen goed als iemand deelnemer blijft. Ga een deelnemer bijvoorbeeld op 30-jarige leeftijd weg bij het fonds omdat hij ZZP’er wordt dan heeft hij meer betaald dan hij aan pensioen gaat krijgen. Zou dit bedrag daadwerkelijk in een echt persoonlijk potje zitten zou het bij een rendement van 6% tot aan pensioendatum verachtvoudigen.
Helemaal eens met Boelaars. Iets een persoonlijk potje noemen waar het een collectieve pot met aanspraken betreft is misleidend.
In de vele pensioenevaluaties blijkt het generatie conflict een zeer grote drempel en een belangrijke reden om geen voortgang te boeken bij verbetering van ons pensioenstelsel.
Ik heb nooit echt duidelijke berekeningen gezien maar ik meen dat bij de huidige rentestand en een positieve dekkingsgraad dat een financiering van jongeren aan ouderen niet zeer groot is.
Mogelijk is er een heel eenvoudige oplossing in dit probleem zonder het pensioenstelsel aan te passen.
Geef iedere deelnemer die slaper wordt (en/of bij een waardeoverdracht) een toeslag van 0,2% per jaar dat hij/zij jonger is dan 68 jaar. Dus als een deelnemer uitstapt op zijn 38e dan krijgt deze een extra toeslag van 7,6% op zijn pensioenrechten.