Door de verschuiving van risico naar deelnemers verandert een pensioenfonds enorm na het invaarmoment. Dan zijn strenge controleurs nodig, stelt Adri van der Wurff. Het valt hem op dat vooral accountants weinig van zich laten horen.
Het nieuwe stelsel is, nog meer dan het huidige, gebaseerd op de veronderstelling dat er geen grenzen zitten aan de groei. Maar de aarde groeit niet. Dat vraagt volgens Adri van der Wurff om een herijking van het geloof in groei.
Het nieuwe stelsel wekt hooggespannen verwachtingen bij deelnemers. Iedereen gaat er immers op vooruit. Adri van der Wurff waarschuwt dat het niet zal meevallen die verwachting in te lossen.
De commissie Parameters voert een nieuw model in om scenariosets te maken, maar blijft uitgaan van een normale verdeling bij rendementen en rentes. Volgens Adri van der Wurff laat die verdeling te weinig ruimte voor onverwacht extreme scenario’s.
De bedenkers van de Wet toekomst pensioenen komen keer op keer met argumenten waarom dit toch echt de beste oplossing is voor iedereen. Adri van der Wurff waarschuwt voor de zogeheten confirmation bias oftewel tunnelvisie.
Zonder uitvoering is beleid luchtfietserij. Daarom moeten voorzitters van pensioenfondsen in gesprek met de baas van hun uitvoerder, meent Adri van der Wurff. De uitvoerder moet nee kunnen en durven zeggen als het beleid onuitvoerbaar is.
Het meten van de risicohouding stelt nog weinig voor. Bovendien hoeft het fondsbestuur de uitkomsten niet precies te volgen. De oplossing is volgens Adri van der Wurff het schrappen van dit verplichte risico-onderzoek.
Het pensioenstelsel kan niet zonder vertrouwen van de deelnemers. Maar vertrouwen is wederkerig, stelt Adri van der Wurff. Hebben bestuurders wel voldoende vertrouwen in hun deelnemers?
In het nieuwe stelsel verschuift het risico naar deelnemers. Waarom worden die deelnemers niet gecompenseerd voor de riscio-overdracht zoals bij grote opf’en gebeurde, vraagt Adri van der Wurff zich af.
In het risicobereidheidsonderzoek van een pensioenfonds zag Adri van der Wurff veel te rooskleurige resultaten. De enquête is daarmee geen goede meting, schrijft hij. En ze plaatst het nieuwe stelsel in een te gunstig daglicht.