Geraldine Leegwater en Paulien Siegman pionierden in 2013 met het omgekeerd gemengd model. Nu hebben ze hun ervaringen in een boek gebundeld. ‘Als je het goed uitvoert, is dit model efficiënter en duidelijker.’
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
1 reactie
Zeer interessant artikel en boek. De voordelen van het omgekeerd paritair model zoals hier beschreven door Leegwater en Siegman, sluiten mi naadloos aan bij mijn kritische observaties over de ‘investment manager’ als schakel tussen fiduciair manager en bestuur. Een overbodige ‘oplossing’ die typisch lijkt voor het (zwakke) paritair bestuur.
Het traditionele Nederlandse pensioenfonds heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld van sociaal fonds tot een (grote) financiële organisatie. Pensioenregelingen zijn vrijwel volledig uitgekleed, het premiestuur is ‘bot’ geworden en indexatiebeleid is al jarenlang non existent en zal dat waarschijnlijk ook nog tot in de verre toekomst blijven. Blijft over het beleggingsbeleid en het risico – en vermogensbeheer. Anders gezegd: het pensioenfonds is een beleggingsfonds geworden.
Dit ‘beleggingsfonds’ met duizenden klanten, dient als onderneming professioneel te worden bestuurd, vergelijkbaar met een grote vermogensbeheerder, bank of verzekeringsmaatschappij. Deze aanpak biedt bijvoorbeeld de ruimte en mogelijkheid om zelf het (fiduciair) vermogensbeheer in te richten en aan te sturen.