Sociale partners en pensioenbestuurders buigen zich over voorrangsregels bij invaren. Een van de vragen is hoe ze moeten omgaan met gemiste indexatie. ‘Inhaalindexatie kan bij invaren bij gebruik van de standaardmethode niet meer bedragen dan 5%.’
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
3 reacties
Gemiste indexatie is rechtsgeldige vordering op het pensioenfonds, want er waren vrijwel altijd voldoende middelen om te indexeren.
Met Daee denk ik dat sprake is van een of meer denkfouten in dit achtergrond stuk. Voordat je aan invaren toekomt moet je eerst kijken of er openstaande zaken zijn. Daar komt aan de orde of de in het verleden door prudentiële beperkingen niet toegekende indexatie of toegepaste kortingen alsnog moeten en kunnen worden toegekend op basis van het aanwezige vermogen na aftrek van de voorzieningen berekend op basis van de risico vrije rente (zonder UFR) en het minimaal vereiste vermogen. Er kan ook sprake zijn van kortingen bij gesplitst korten als gevolg van een te lage premie dekking graad in enig jaar. Naar huidig recht moet dat herstel plaatsvinden vóórdat reserves ergens anders voor worden gebruikt, zoals voor herverdeling bij invaren, voeding van bijzondere reserves en compensatie.
Die 5% regel geldt ook niet voor deze reparaties voorafgaande aan invaren! Maar die 5% regel geldt ook niet voor middelen die bij invaren naar evenredigheid worden verdeeld over de potjes van alle deelnemers. Die 5% geldt immers alleen voor middelen die niet evenredig worden verdeeld, maar bijvoorbeeld alleen naar gepensioneerden gaan of naar de actieven in een compensatie fonds. Daarvoor geldt de eis van evenwichtigheid. Dus als er 6% of meer naar evenredigheid wordt verdeeld is er niets aan de hand.
Zo geldt dat omgekeerd ook voor verdeling van een tekort. Maar daar moet een fonds ook nog kijken naar de mogelijkheid om premie na te vorderen van de werkgever(s). Vooral bij het hanteren van gedempte premie of bij vaststellen van een CDC premie met toepassing van demping is blijvend premiekorting verleend die ten koste gaat van het vermogen dat kan worden ingevaren.
Er wordt ook verwezen naar een oude opinie van Pikaart. Daar zou ik niet te veel waarde aan hechten omdat hij uitgaat van evenwichtige belangenbehartiging. Een klassieke fout omdat het er om gaat dat alle gerechtigden het gevoel moeten hebben dat hun belangen evenwichtig zijn gewogen door het bestuur. Bij de sociale partners gaat het niet om evenwichtige belangenafweging maar om belangen behartiging en de uitkomst is dus altijd een compromis tussen rupsje nooit genoeg en de vogel die graag een lekker rupsje verschalkt. Daarbij moet ook bedacht worden dat de gewezen deelnemers en gepensioneerden niet aan tafel zitten. Hun belangen worden dus niet behartigd tegenover de belangen van de werknemers Ende werkgevers. Het evenwicht zou kunnen worden hersteld door het bestuur van het pensioenfonds, maar dat zie je maar zelden gebeuren.
Pikaart reageert op een opinie van Mehlkopf. Die vindt dat er niet moet worden teruggekeken (bij toepassing van de standaard methode). Maar als veel niet-juristen gaat Mehlkopf daarbij voorbij aan wat rechtens is en niet kan worden genegeerd.