De onderhandelingen over het pensioenakkoord zijn gisteravond mislukt. De bonden vonden dat het kabinet ‘star was op alle fronten’, maar premier Rutte meende dat zij een bod hebben afgeslagen dat veel beter was ‘dan wat de bonden zelf ooit hadden verwacht’.
Nog geen toegang? Abonneer u op Pensioen Pro en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot pensioenpro.nl
- Dagelijks pensioennieuws, -achtergronden en -opinie per e-mail
- Vier keer per jaar Pensioen Pro Magazine (inclusief Vermogensbeheergids) per post
- Volledig archief van Pensioen Pro en IPNederland vanaf 2009
4 reacties
Goed gedaan vakbonden! Zonneklaar wat de vier handen op een buik met deze salamitactiek willen bereiken.
Volgens de Pensioenwet moet, om de pensioenaanspraken en -rechten te kunnen financieren, de kostendekkende premie worden betaald door de werkgevers aan de pensioenfondsen. Echter; deze wet biedt – sinds 2006 – pensioenfondsen de mogelijkheid om ‘premiedemping’ toe te passen. In gewoon Nederlands: het vaststellen van een lagere dan de kostendekkende premie.
Hoe gaat dit in zijn werk? Voor de vaststelling van de pensioenpremies mogen de pensioenfondsen rekenen met een rentevoet waarbij rekening wordt gehouden met toekomstige rendementen. Deze rentevoet is aanzienlijk hoger dan die waarmee de pensioenverplichtingen moeten worden vastgesteld.
Vervolgens is eind 2014 de wet nieuw Financieel Toetsingskader (nFTK) aangenomen. Deze wet verplicht pensioenfondsen om voor de berekening van hun pensioenverplichtingen gebruik te maken van de risicovrije rentetermijnstructuur (RTS).
En hier gaat het mis: voor eenzelfde pensioencontract wordt met 2 verschillende rekenrentes gerekend: de lage, risicovrije rekenrente voor de toekomstige verplichtingen en een aanzienlijk hogere rekenrente voor de vaststelling van de daarvoor te betalen pensioenpremies door de werkgever.
Als gevolg van de premiedemping heeft een verschuiving (overdracht) plaatsgevonden binnen het pensioenvermogen bij de pensioenfondsen VAN OUD NAAR JONG. Het gaat hierbij grofweg om een bedrag van € 100 miljard (Mercer, febr. 2017).
Deze handelwijze staat op gespannen voet met de wettelijke plicht tot evenwichtige belangenafweging (art. 105 lid 2 van de Pensioenwet).
Het verschil tussen de kostendekkende pensioenpremies en de in rekening gebrachte – gedempte – (dus: te lage) pensioenpremies is in de kassen van de werkgevers achter gebleven. Daarmee vergeleken was de voorgenomen afschaffing van de dividendbelasting een schamele fooi.
Dit verhaal wordt graag verzwegen door de overheid en de werkgeversorganisaties. Het geeft aan dat de overheid – als grootste werkgever – een dubieuze rol speelt in het pensioendebat. Via wet – en regelgeving heeft de overheid haar belangen als werkgever uitstekend gediend.